Enkele dagen geleden teruggekomen van een weekje Thailand met 'the Belgian Four' van hier in HK!
Geweldig! Eerst nog getwijfeld of we vanuit Bangkok naar het noorden of zuiden zouden trekken, naargelang het weer… . Al bij al zeer gelukkig dat we voor het zuiden hebben gekozen! Niets dan blauwe luchten en heerlijke temperaturen gehad!
Aangekomen in Bangkok om 1u 's nachts. Een taxi genomen naar het trein station om daar in de buurt nog een hotel te vinden, aan gezien we de volgende ochtend om 8u al de trein zuidwaarts wilden nemen.
In hotel liet de zeer vriendelijke receptioniste ons weten dat de meeste treinen allemaal reeds volboekt waren de komende dagen owv schoolvakantie enz.. Shit, wat nu! We hadden maar een kleine week, tijd verliezen, daar hadden we dus 'geen tijd voor'. Gelukkig liet de vrouw ons weten dat er ook een bus zuidwaarts ging, die er overigens sneller over deed dan de trein, en die tevens aansluiting voorzag met de ferry naar het eiland Ko Tao waar we heen wilden. Wel vertrok die pus reeds om 6u en aangezien we niemand meer konden bereiken (ondertussen reeds 2u 's nachts) moesten we de volgende ochtend om 5u op om te zien of er überhaupt nog wel plek was op de bus/ferry. na 2,5u slaap opgestaan om tot de opluchtende vaststelling te komen dat er nog plek was! De busreis vervolgens viel heel goed mee. We betaalden (inclusief ferry) zo'n 24 euro, wat goed meevalt voor een totale reis van 9u over land en water!
Aangekomen aan de steiger waar de ferry vertrok naar het eiland, overviel me de eerste indruk van het paradijselijke Thailand. Een blauwe lucht, enkele plukjes wolk, en een appelblauwzeegroene zee die overging in een wit strand dat hier en daar overschaduwd weer door een palmboom. In deze setting liep er een krakkemikkig steigertje op houten paaltjes zo'n 100m recht de zee in, tot een platform waar de boot aanlegde. Wandelend over dit steigertje, de planken voelen doorbuigen onder mijn bescheiden aantal kilo's, het zonnetje op m'n wapperende manen, genieten!
Na een anderhalf uur durende tocht met een speed-katamaran aangekomen op het mooiste (en tevens kleinste) eiland van drie aan de oostkust van Thailand.
Zeer idyllisch haventje, felle gekeurde huisjes en bars, gezellige straatjes en winkeltjes. Na een heerlijke maaltijd (Pad Thai), een boot-taxi genomen naar de andere kant van het eilandje. In een afgelegen baai, zeer moeilijk bereikbaar met de wagen, lag een werkelijk onbeschrijfelijk 'hotel', aangeraden door Trotter. Eigenlijk gewoon een houten dak, verstopt tussen het groen, met daaronder een bar, open keuken, wat tafeltjes (die tot op het strand zelf stonden) en vooral supergezellig. Alles straalt rust en relaxation uit! Het is op een plek als deze dat Reggae apprecieerbaar wordt ("don't worry, be happy"; "Everything 's gonna be allright"; …). We werden naar onze tweepersoonshutjes gevoerd. Een houten hutje op palen, volledig in het groen (een apart padje leidt naar elk hutje, waardoor je je telkens helemaal alleen voelt), tegen de heuvel met zicht over de hele baai! Een terrasje met een hangmat en enkel een koude douche.. Wat heb je nog meer nodig?! En bovendien… dit alles voor 6euro per nacht! In totaal!
Na nog even een heerlijk zwemmeke gedaan te hebben in het zeeke met een perfecte temperatuur heerlijk gegeten en op het terrasje wat cocktails gedronken. We waren er de enige vier klanten (laagseizoen) waardoor we nogal makkelijk contact legden met de twee barvrouwen… . Toen schonken ze ons vier shots in van een fles alcohol met daarin een cobra die een schorpioen in haar mond heeft. Plaatselijke specialiteit ofzo… Na een ad fundum van dit goedje moest je een stuk ananas in je mond steken (mmm…lekker denk je misschien) maar op met een berkje zout erop! Bwwuueerrkkkhhh!!! Maar ja, zo was je de smaak van het 50 graden goedje van ervoor natuurlijk direct kwijt!
Toen is het allemaal wat losser beginnen lopen. De eigenaar kwam terug van de nachtvisvangst, en BBQde een heerlijk visje voor ons, na nog een shot van het bizarre goedje en een cocktail en misschien nog wel iets (herinneringen vervagen toch snel), belden de vrouwen de 'beste taxi van het eiland' om ons te komen halen om naar een drukker strandde te gaan waar meerdere bars waren. Blij dat we 'de beste chauffeur' hadden! De weg was spectaculair! En als je dan nog eens rechtop staat in de pick-up bak met de wind in de haren leek het net een attractie op de sinksefoor! Uiteindelijk op een geweldige beachparty belandt waar we ons nog de rest van de nacht hebbeb geamuseerd!
De volgende ochtend werden we wakker met de cobra - misschien wel de schorpioen - nog steeds in onze hersens. Nog even relaxen op het terras met het ongelofelijke uitzicht en dan gaan snorkelen. Prachtige sealife! Mooie, kleurrijke vissen en koralen! Al moet ik eerlijk toegeven dat ik Egypte nog spectaculairder vond, onderwater. De Cobra was er duidelijk niet akkoord mee dat ik teveel naar de bodem dook. Telkens ik het wateroppervlak boven me liet om naar een mooi visje of anemoon te gaan kijken kreeg ik een venijnige slangenbeet in m'n hersens! Maar dat was niet zo erg, aangezien alles toch helemaal niet op een grote diepte ligt!
S namiddagen de boot naar he volgende eiland gegaan (ko Phanang), ten zuiden van Ko Tao. Iets groter, drukker en toeristische. Als het aan mij had gelegen hadden we voor onbeperkte duur op het heerlijke strand van Ko tao liggen 'chillen', maar door ons tijdsgebrek en drang naar avontuur besloten we dus toch maar verder te gaan. In Ko Phanang werden we dan ook direct verwelkomt met voorbijrazende 4x4's, marktventers en bommetjes die voor een of andere gelegenheid werden afgestoken (ik ka het u verzekeren, een zeer irritant geluid)!
Met 4x4 naar een hotel gereden ergens in het noord-westen van het eiland. Daar toegekomen nog even genoten van de prachtige zonsondergang (wat een prachtig kleurenpalet kan de hemel toch vormen)!
Hotel was min of meer zelfde principe als vorige. Twee twee-persoons houten 'cabannekes' op palen, met zicht op zee. Enkel waren deze hutjes wel iets minder idyllisch gelegen als op het vorige eiland. We hadden direct naast ons huisje een ander staan. Zie hoe verwend ik al was! We hadden nog steeds een heerlijk terras in de schaduw van wat palmen met prachtig uitzicht over de golf van Thailand, en een hangmat!
Heerlijke vis gegeten die avond! Met de voeten in het zand! Ge BBQde verse tonijn! Heerlijk! (Al twee maanden niet echt vis gegeten in HK. lijkt me steeds wat riskant om met mijn voedings-budget een deftige/gezonde /niet radioactief gemuteerde vis te verwachten op je bord in HK).
Toen we terug wilden naar ons hotel rekenden we erop dat we, net zoals in Hong Kong, buiten stapten bij het restaurant/hotel waar we hadden gegeten om dan op straat een taxi tegen te houden die ons wel naar het hotel zou brengen. Misrekening!
De mensen in het restaurant konden ons niet verderhelpen. Blijkbaar rijden er na 23u geen taxi's meer op dit eiland, ZEKER niet in het laagseizoen.
Had ongeveer een vaag idee welke richting we uit moesten, dus dan maar stappen? (pikdonker owv nieuwe maan en niemand had pillamp bij).
Praise thé lord, dare zagen we een pick-up aankomen! We springen re zowat half vow, hi stopt, en er zat een klein Thais ventje in dat op weg naar huis was. Hij maakte er absoluut geen probleem van ons mee te nemen! Thaise vriendelijkheid!!! Awesome!
Vervolgens een uur ouzo rondgereden met deze vriendelijke jongen (terwijl we op de kaart eigenlijk maar een paar kilometertjes van ons hotel verwijderd waren). Wat waren we blij toen we ons bedjes in konden! Zalig in slaap vallen met het geluid van de golven die zich uitrollen over grote rotsblokken aan de kustlijn… ! Benidorm voor Krabben en mossels!
Volgende dag brommertjes gehuurd. Gelukkig was het rustig op de weg! Had pas na enkele minuten door dat het hier links rijden was! Met een brommer rondrijden op zo'n eiland is eigenlijk vergelijkbaar met een ritje op een rollercoaster waarin je zelf het treintje bestuurt. Waar een weg over een berg/heuvel in Europa als een slang omhoog kronkelt gingen de weggetjes in Thailand gewoon in een rechte lijn omhoog! Who cares about het stijginspercentage!?! Daarom zie je dus ook alleen maar 4x4's en brommertje rondrijden… . Maar dus wat een heerlijke ervaring om zo'n steile (en als ik zeg stijl, dan is dat echt stijl! Je hebt het gevoel heel de tijd op je achterwiel te rijden.) op te rijden met langs de ene kant een rotswand begroeid met tropische planten en langs de andere kant de uitgestrektheid van de oceaan! Eenmaal bovengekomen gaat de weg dan (al dan niet kronkelend langs de uitstekende rotsen) recht omlaag! Zonder deftige remmen ben je hier in no. time prepare!
De volgende dag middags terug naar Bangkok vertrokken (boot-bus). Einde van onze korte, maar geweldige eilanden escapade. Eenmaal in Bangkok (1u) gingen er twee slapen, terwijl er twee (waaronder ik) nog even gingen rondkijken in de stad. Blijkt dat alles reeds om 1u sluit in Bangkok! Niets uit te gaan dus! Weird… . Het enige dat open is op dit nachtelijke uur is… de bloemenmarkt?!!! Tssss…. Dan maar een grote zak rozenkopjes gekocht en uitgestrooid over onze slapende vrienden bij het terugkomen! Volgende dag Bangkok doorgewandeld. Blij dat ik de stad heb leren kennen. Al moet ik hieraan wel toevoegen dat een dag of twee drie in Bangkok meer dan volstaat! Het is er vuil, er heerst af en toe een onveiligheidsgevoel en mensen klampen je constant aan (al dan niet met goede bedoelingen). We wouden bijvoorbeeld een tuktuk nemen (veredelde driewieler met motor, bak achteraan waar passagiers kunnen zitten). Na een prijs te hebben afgesproken en vertrokken te zijn, stopt onze chauffeur plots, juist buiten de stad. What is happening? "AAah, jullie willen kleren gaan kopen op dat marktje daar? Wel ik he hier een nog beter adresje! Goede kostuums op maat!" Wij:" nee, we willen gewoon naar dat marktje, that's it!" Chauffeur: "maar gewoon vijf minuutje kijken!" Wij: "NEEN!", … na een kwartier gediscussieer zijn we dan maar uitgestapt. Absurd dat de chauffeur ons niet wou afzetten waar we wouden! Ok hij krijgt een percentage, maar we wouden hem extra betalen om daar niet langs te gaan! Zelfs dan nog niet! Dan maar te voet… Onderweg aan nog drie-vier chauffeurs gevraagd! Telkens zelfde probleem!
Ergens werden we op straat aangesproken door een toffe jonge gast. Hij vertelde ons welke dingen echt wel de moeite waren voor de insiders in Bangkok! Hij legde ook uit aan een tuktuk chauffeur dat we een toerke wilden doen in de stad. Hij vertelde ons dat je echt niet meer mag betalen dan een euro voor vervoer met een tuktuk. Hij regelde dan in het Thais dat we voor die prijs een toertje kregen in de stad. De chauffeur bracht ons eerst naar de tempel van de gelukbrengende buddha… . We waren daar helemaal alleen, op een dikke, welgeklede, man na die in een hoekje zat. We geraakten aan de praat en we vertelden hem hoe we hier geraakt waren nadat hij vries hoe we terechtkwamen in zo'n ontoeristische tempel. Toen hij vroeg waar we vervolgens naartoe gingen wisten sommigen nog van die jonge gast eerder dat we naar een of andere expo ouzo gingen. De man: "aaah, de saffieren expo?! Dat is inderdaad echt de moeite! En zeker nu! Een week per jaar is het daar een exclusieve tentoonstelling van zeldzame/exclusieve thaise blauwe saffier. Je geraakt er wel enkel binnen als je je paspoort toont. En je mag als particulier max drie stukken kopen. Maar zeer lucratief! Aangezien ze zo exclusief zijn, en je als particulier geen taksen hoeft te betalen, kan je ze meenemen en in HK doorverkopen voor veel winst! Dat is wat ik elk jaar doe!" Na een hele uitleg zagen de drie economisten allemaal dollartekens voor hun ogen. . . . Op naar die beurs. Zeg tegen mn maten dat je best steeds kritisch kunt blijven… . Eenmaal aangekomen zag het gebouw er wat schraal uit, in een rare buurt. Maar we hadden zoveel honger, dat we eerst achter de hoek iets gingen eten. De chauffeur blijft ons volgen. Tijdens het eten lees ik in m.n. trotter een paragraaf over 'edelstenen'. Daarin staat vrijwel exact de situatie beschreven die wij juist hebben meegemaakt onder 'Fraude/oplichterij'! Gelukkig waren we dus nog niet naar binnen gegaan. Toen we er over nadachten zagen we inderdaad meer en meer tekenen van opgezet spel (zelfs de tuktukchauffeur, die zogezegd niet afwist van die expo en beurs begon aan te dringen dat we er binnen moesten om te kopen!) Bon, vlug in een taxi gesprongen en geroepen; DRIVE, JUST DRIVE!!"
Ok, Bangkok heeft ook zijn positieve kanten… de nicht bazaar is geweldig, het eten ook en de tempels zijn ook de moeite waard. 'S middags waren we trouwens ook naar een tempel gegaan, aangeraden door trotter, waar we ons tevens konden laten masseren door thaise massage studenten. Mijn eerste echte massage. Pijnlijk! Al m.n. gewrichten werden gekraakt! Achteraf zeg je dan: "amai, ik voel me goed!" Niet moeilijk! Je bent enorm opgelucht dat heel je lichaam niet meer wordt geradbraakt!
Maar goed… de volgende dag terug naar Hong Kong… naar huis!
Tot zover ons Thais avontuur… . Als ik dus een raad mag geven: Doe eerst Bangkok, om vervolgens ergens in rustigere oorden tot rust te komen!
